Adolf Henryk Polko

ur. 01.12.1815, zm. 26.04.1898

ur. 1 XII 1815 r. w Kietrzu. Kupiec i przedsiębiorca, w 1836 r. założył w Raciborzu fabrykę chemiczną i gorzelnię „Spirit und Likörfabrik A.H. Polko”, produkującą acetylen, spirytus, winiaki i likiery. Zakład zajmował obszerny teren pomiędzy ul. Basztową a pl. Długosza i działał aż do 1945 r. W 1854 r. sprowadził z Bremy do Raciborza producenta cygar Hermanna Reinersa, któremu użyczył pomieszczeń w swojej fabryce. Reiners uruchomił potem trzy własne zakłady, w tym największy przy ul. Bosackiej (dawniej Domgos). A. Polko tymczasem założył bank pod nazwą Górnośląskie Towarzystwo Kredytowe, który przez jakiś czas prowadził, by ostatecznie zgodzić się na włączenie go do Deutsche Banku. Położył wielkie zasługi dla rozwoju infrastruktury Raciborza. Jako przewodniczący rady miejskiej doprowadził do uruchomienia w 1858 r. gazowni i ulicznych lamp gazowych. W latach 1881-1890 założył park miejski (dawniej „stary park”, obecnie teren Cukrowni Racibórz S.A.). W parku tym z jego fundacji postawiono pomnik kanclerza Bismarcka. Na prośbę swojej żony katoliczki sfinansował budowę spiczastego hełmu dla wieży kościoła farnego, którą zaopatrzono także w zegary. Kiedy z obecnego pl. Wolności wyprowadzono targ zwierzęcy, Polko pokrył koszty przebudowy tego miejsca i montażu pierwszej w Raciborzu fontanny. Od 1884 do 1934 r. na jego cześć plac nosił nazwę Polkoplatz. Był królewskim radcą handlowym i honorowym obywatelem Raciborza. Zmarł 26 IV 1898 r. w Raciborzu.

Grzegorz Wawoczny