Johann Nepomuk Nestroy

ur. 07.12.1801, zm. 25.05.1862

ur. 7 XII 1801 r. w Wiedniu. Jedna z ciekawszych osobistości życia kulturalnego Wiednia XIX w. Rodzina jego pochodziła z podraciborskiego Pogrzebienia. Do Wiednia wywędrował jego dziad, jeszcze w czasach, kiedy Śląsk należał do monarchii austriackiej. Rodzina Nestrojów pielęgnowała swe korzenie, utrzymując ścisły kontakt z pozostającymi na Śląsku jej członkami. Najlepiej świadczy o tym fakt, że w ukazujących się od czasu do czasu, zwykle z okazji okrągłych rocznic urodzin lub też zgonu, w prasie wiedeńskiej i nie tylko, artykułach wspomnieniowych jest Nestroy nazywany nie inaczej niż „der Wiener aus Pogrzebien” (Wiedeńczyk z Pogrzebienia). Twórca ok. 70 różnego rodzaju sztuk teatralnych, utrzymanych w lokalnym kolorycie codziennego życia wiedeńczyków. Jego komedie, farsy, krotochwile były i są nadal wystawiane w wiedeńskich teatrach. Jak to często bywa, współczesna mu krytyka teatralna nie była mu przychylna, twierdząc, że jego twórczość nie jest wysokich lotów. Także mu współczesny, pochodzący ze Śląska, wybitny, długoletni dyrektor wielu teatrów wiedeńskich, m.in. sławnego „Burgtheater”, Heinrich Laube nie cenił zbytnio jego twórczości. Jednak wiedeńczycy byli innego zdania. 20 lat po śmierci Nestroy’a jego sztuki należały do żelaznego repertuaru teatrów wiedeńskich i nie tylko. Krytyka odkryła też jego wspaniałe opisy, doskonałość, ostrość i trafność ujęcia typowych wiedeńskich charakterów, sytuacji, żartów, humoresek. Publiczność była zachwycona jego rubaszną, ciepłą i inteligentną formą przekazu. Niezapomniane do dzisiaj są jego sztuki, m.in. „Lumpazi Vagobundus” („Włóczęga”), „Einen Jux will er sich machen” („Chce spłatać figla”), „Zur ebener Erde und erster Stock” („Do parteru i pierwszego piętra”). Można śmiało powiedzieć, że tym, czym dla lekkiej, tanecznej muzyki byli ojciec i syn Straussowie, tym dla lekkiej muzy teatralnej był w tamtym czasie Nestroy. Współcześnie krytyka teatralna zalicza go do twórców znaczących i co ważne o nieprzemijającym znaczeniu. Zmarł 25 V 1862 r. w Grazu. Z okazji 100 rocznicy śmierci poczta austriacka wydała znaczek okolicznościowy z popiersiem artysty.

Piotr Sput