Antoni Barabasch

Ur. w 1745 r. w Krzanowicach. Rzeźbiarz. Praktykę rozpoczął w początkach lat 80. XVIII wieku. Wykonywał ambony, chrzcielnice i ozdoby świątynne w kościołach w dekanatach hulczyńskim, kietrzańskim i głubczyckim, znajdujących się wówczas w granicach archidiecezji ołomunieckiej, jak również dekanatach raciborskim i wodzisławskim, należących do diecezji wrocławskiej. Z początkiem XIX wieku w pracy zaczął mu pomagać jego syn Franciszek. Na utrzymanie Barabasch, oprócz rzeźbiarstwa, zarabiał również wykonując czynności kościelnego w parafii p.w. Św. Wacława w Krzanowicach. 16 VII 1821 r. Barabasch pojawia się przy okazji sporządzania spisu tamtejszego inwentarza świątynnego. Jego dziełem jest m.in. wykonana w 1789 r. korona w głównym ołtarzu w kościele pątniczym p.w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Pszowie koło Wodzisławia, wzorowana na podobnej, znajdującej się w ołtarzu kościoła farnego p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Opawie. W 1810 r. wykonał we wspomnianej świątyni pszowskiej, wspólnie z synem Franciszkiem, ambonę oraz chrzcielnicę. Zmarł po 1821 r. w Krzanowicach.

Norbert Mika